ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Ν.ΓΚΑΡΓΚΑΝΑΣ: ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ "ΥΨΗΛΕΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ" ΣΤΟΥΣ ΜΙΣΘΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ Η ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ !!!

Επίσπευση των μεταρρρυθμίσεων στις εργασιακές σχέσεις, συγκρατημένη δημοσιονομική πολιτική και συγκρατημένες αυξήσεις στους μισθούς προτείνει στην ετήσια έκθεση της τράπεζας της Ελλάδος ο διοικητής της Νίκος Γκαργκάνας. Παράλληλα, για την πορεία του πληθωρισμού και τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές εξελίξεις ανησυχεί ο κ. Γκαργκάνας και επισημαίνει μεταξύ άλλων την χαμηλή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Ο κ. Γκαργκάνας άφησε αιχμές για την πρόσφατη Εθνική Συλλογική Σύμβαση της ΓΣΕΕ με τους εργοδότες, υποστηρίζοντας ότι περιλαμβάνει υψηλές αυξήσεις που δεν βοηθούν την ανταγωνιστικότητα της χώρας. Η υπουργός Απασχόλησης Φάνη Πάλλη Πετραλιά σχολιάζοντας τις ανακοινώσεις του κ. Γκαργκάνα τονίζει ότι η οικονομική πολιτική χαράσσεται από την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΝΕΤ

ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟΥ ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΟΥΚΙΑΔΗ ΠΟΥ ΣΠΡΩΧΝΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Περιφερόμενο εργατικό δυναμικό, το οποίο είναι διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή να προσφέρει εργασία, και όχι σταθερά απασχολούμενους μισθωτούς προβλέπει το νέο εργασιακό πρότυπο μέσω της flexicurity (ευέλικτη ασφάλεια).

Αν και η ευέλικτη εργασία κάνει θραύση στην Ελλάδα με την αδήλωτη-μαύρη εργασία, τις απλήρωτες υπερωρίες, τις αυθαίρετες απολύσεις, την ελλιπή κάλυψη σε περίπτωση ανεργίας και, κυρίως, τα υψηλά ποσοστά ανεργίας (δηλαδή δεν... σηκώνει κάτι, ακόμη χειρότερο), ωστόσο οι προτάσεις της «επιτροπής για τη σύζευξη ευελιξίας με ασφάλεια», που συγκρότησε ο πρώην υπουργός Απασχόλησης Σ. Τσιτουρίδης υπό τον καθηγητή Ι. Κουκιάδη (πρώην ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ), προκαλουν δέος.Κυρίως με την πρόβλεψη για «μεταφορά του κέντρου βάρους προστασίας από την προνομιακή (sic) προστασία ολίγων (εργαζομένων) σε ελαστικότερη αλλά καθολική προστασία για το σύνολο των εργαζομένων». Δηλαδή προτείνεται να πέσει το επίπεδο κάλυψης των «εντός των τειχών», ώστε να νιώσουν καλύτεροι οι outsiders. Αντί οι εντελώς απροστάτευτοι και άνεργοι, οι εργαζόμενοι με ψευδείς συμβάσεις σαν αυτοαπασχολούμενοι, όσοι έχουν συμβόλαια ορισμένου χρόνου ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες να ενισχυθούν και ενταχθούν στην κανονική αγορά εργασίας, ανατρέπεται το καθεστώς της όποιας ασφάλειας του συνόλου των μισθωτών.

Στα μέτρα που προτείνει η Επιτροπή διακρίνει κανείς έναν άκρως φιλελεύθερο πρόλογο, όπου επισημαίνεται η ανάγκη για αλλαγή ακόμη και της ορολογίας (το «Εργατικό Δίκαιο» γίνεται «Δίκαιο της Απασχόλησης»), αν και στη συνέχεια εντοπίζονται ορισμένες προτάσεις οι οποίες κατατείνουν στη βελτίωση της θέσης πολλών πολιτών. Ετσι στον πρόλογο ξεκάθαρα προτείνεται η «ελαστικοποίηση των εγγυήσεων που συνδέονται με συγκεκριμένη θέση» υπέρ της κινητικότητας στην αγορά εργασίας. Το πρόταγμα παραμένει η θέση εργασίας και όχι το δικαίωμα του μισθωτού. Ετσι, προτείνεται η «μείωση της απόστασης των ήδη εργαζομένων από τους αποκλεισμένους από την αγορά εργασίας».

Μερική σύνταξη - μερική εργασία

Για την αποτροπή της ανεργίας προτείνεται ένα μικτό σχήμα κατάρτισης και απασχόλησης ήδη από το 45ο έτος, ακολούθως μερική απασχόληση και μερική συνταξιοδότηση και «οικειοθελή επέκταση του εργασιακού βίου με ευέλικτες σχέσεις εργασίας, όπως συμβάσεις ορισμένου χρόνου στη Γαλλία για εργαζόμενους πέραν του 57ου έτους».Η ανατροπή των δεδομένων στη μισθωτή εργασία που εισηγείται η επιτροπή για λογαριασμό της κυβέρνησης Καραμανλή μπορεί να αποδίδεται στη «φθίνουσα πορεία της κανονικής εργασίας υπέρ της αντι-κανονικής», άρα προτείνεται η μείωση της απόστασης με την κατάργηση των όποιων μέτρων προστασίας των μισθωτών. Στην ουσία πρόκειται για νομιμοποιήση πολλών στοιχείων ευελιξίας εισαχθέντων από το αμερικανικό πρότυπο πλήρους ελαστικοποίησης της εργασίας. Ενδεικτική είναι η εμμονή στην ανάγκη θέσπισης και άλλων κινήτρων υπέρ της μερικής απασχόλησης, «η οποία εμφανίζει σημαντική υστέρηση έναντι του ευρωπαϊκού μέσου όρου».

Από την άλλη πλευρά, η επιτροπή προτείνει ορισμένα μέτρα βελτίωσης των συνθηκών εργασίας για όσους απασχολούνται σαν ελεύθεροι επαγγελματίες, ενώ λαμβάνουν εντολές από εργοδότη-προϊστάμενο ως ασκούντες εξαρτημένη εργασία, υποδεικνύει παράταση (πέραν του 12μήνου) και αύξηση των επιδομάτων ανεργίας τουλάχιστον στο 66% του τελευταίου μισθού από το 45% του βασικού που είναι σήμερα. Γίνεται μάλιστα αναφορά στο δανικό πρότυπο, όπου το πσοσοστό ανέρχεται στο 90%. Επίσης θέτει θέμα αύξησης του χρόνου εργασίας για τη διευθέτησή του (ελαστικό 8ωρο χωρίς υπερωρίες) από τους 4 μήνες στον ένα χρόνο με κίνητρα για τους μισθωτούς.

Ευχερέστερες απολύσεις

Πάντως, η επιτροπή επισημαίνει την ανάγκη και πρόσθετων πόρων, τόσο από ιδιωτικές όσο και κρατικές πηγές, για την ενίσχυση των μέτρων προστασίας των ανέργων έτσι ώστε οι επιχειρήσεις να απολύουν με μεγαλύτερη ευχέρεια.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/04/2008

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΤΗΣ ΝΔ

Mας αποκαλούν τη «γενιά των 700€», της «επισφαλούς εργασίας» και «νέους των blogs». Η ουσία είναι μία. Είμαστε η πρώτη γενιά που θυσιάζεται σε τέτοιο βαθμό στο βωμό του κέρδους, ώστε η συντριπτική της πλειοψηφία –πτυχιούχοι και μη – να κληθεί να ζήσει, να πληρωθεί και να ασφαλιστεί με όρους σαφώς χειρότερους από τις προηγούμενες.
Στο όνομα της «Ισχυρής Ελλάδας» και της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας, η κυβέρνηση με πρόσχημα την εξυγίανση των ασφαλιστικών ταμείων προχώρησε στην ψήφιση του νόμου για το ασφαλιστικό. Σαν να μην έφτανε η νόμιμη και παράνομη ληστεία των ταμείων τα τελευταία 50 και πλέον χρόνια, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφιζε το νόμο της εν μέσω των δυναμικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων, τους οποίους είχε μάλιστα το θράσος να χαρακτηρίζει προνομιούχους.
Θεωρείται προνόμιο σήμερα να έχει κανείς σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ύστερα από μια ζωή στη δουλειά, ενώ είναι αυτονόητο πως οι μεσολαβητές της Siemens και του Υπουργείου Πολιτισμού θα φουσκώνουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Θέλουν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο το συνολικό χρόνο εργασίας, να μειώσουν τις συντάξεις, να υποβαθμίσουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, να αποχαρακτηρίσουν βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, να εξωθήσουν τους εργαζομένους στους «δεύτερους και τρίτους πυλώνες» της ιδιωτικής και ανταποδοτικής ασφάλισης, να αξιοποιήσουν τα αποθεματικά των ταμείων ως «ζεστό χρήμα» για χρηματιστηριακή κερδοσκοπία, να φέρουν νέους διαχωρισμούς ανάμεσα στους εργαζομένους και να καταργήσουν κάθε έννοια κοινωνικής αλληλεγγύης.
Αυτή η πολιτική στην οποία συμφωνούν η κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όπως αποδεικνύουν εδώ και 15 χρόνια με τους νόμους Σιούφα και Ρέππα, είναι η ίδια που προωθείται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει στόχο ειδικότερα τη νέα γενιά. Έρχεται να εμπεδώσει τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και την κινητικότητα, να ενισχύσει την εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, να επιβάλλει τη συμπίεση των μισθών και να ναρκοθετήσει τη δυνατότητα του κόσμου της εργασίας να βγαίνει στο προσκήνιο των κοινωνικών αγώνων κερδίζοντας αυτά που του ανήκουν. Όλα αυτά με φόντο τη διαρκή λιτότητα για την επίτευξη της «δημοσιονομικής πειθαρχίας», την αύξηση του κόστους ζωής, την αυξανόμενη ανεργία.
Σαν να μην αρκούσαν όλα αυτά, ήρθε και η άθλια συμπαιγνία της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ και της κυβέρνησης με την αιφνιδιαστική υπογραφή στις 26/3 της νέας διετούς (2008-2009) Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ). Η Σύμβαση αυτή καταδικάζει τους εργαζόμενους να επιβιώσουν με «αύξηση» που αντιστοιχεί –για το βασικό μισθό- σε 0,98 ευρώ την ημέρα για το 2008 και μόλις σε 0,87 ευρώ για το 2009!
Το επαίσχυντο αυτό αποτέλεσμα σε βάρος των εργαζομένων έκανε τον πρόεδρο του ΣΕΒ να μιλήσει για «ένα σύγχρονο σύμφωνο εργασιακής ειρήνης». Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ υπερθεμάτισε, «οι διαπραγματεύσεις είχαν αίσιο τέλος» είπε, «επετεύχθη ένα σημαντικό αποτέλεσμα»! Ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ δήλωσε «είναι το μάξιμουμ των εφικτών επιδιώξεών μας, αφού κινούνται μέσα στους στόχους μας για τη σύγκλιση με τους μέσους ευρωπαϊκούς μισθούς»! Η ίδια η συνδικαλιστική γραφειοκρατία που υπογράφει τις κατάπτυστες συμβάσεις είναι αυτή που αφήνει τους νέους εκτός των σωματείων λόγω των ελαστικών εργασιακών σχέσεων με τις οποίες δουλεύουν.
Η μάχη ενάντια στις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης δεν τέλειωσε. Γιατί μπροστά στο ρεαλισμό του δεύτερου γύρου του αντεργατικού πραξικοπήματος της Ν.Δ., υπάρχει ο ρεαλισμός της απεργίας των ΟΤΑ, της ΔΕΗ, των τραπεζοϋπαλλήλων. Γιατί πριν ακόμα γίνει η πρόταση δυσπιστίας στη Βουλή, η δυσπιστία και η αντίθεση προς την κυβέρνηση εκφράστηκαν στο δρόμο.
Εμείς πιστεύουμε πως οι νέοι εργαζόμενοι, ως το κατεξοχήν θιγόμενο κομμάτι αυτής της πολιτικής, οφείλουν να δώσουν τον τόνο της συνέχισης του αγώνα. Μέσα από την οργάνωση σε συλλογικότητες και σωματεία στους χώρους δουλειάς που θα παλεύουν για κάθε ζήτημα απέναντι στον εργοδότη, αλλά και κεντρικά στους δρόμους ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ. Με όπλο μας την αλληλεγγύη και τη λογική του αγώνα διαρκείας, αυτοτελώς ως νεολαία αλλά και σε ενότητα με το εργατικό κίνημα μπορούμε να κερδίσουμε.


ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ σήμερα ΤΕΤΑΡΤΗ 16/04/2008 ΩΡΑ 19:30
ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ – ΠΑΤΗΣΙΩΝ, ΚΤΙΡΙΟ ΓΚΙΝΗ

Με θέμα: «ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΛΑΙΪΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ»

Θα μιλήσουν

εκπρόσωποι της ΔΕΗ και των ΟΤΑ από τις απεργιακές κινητοποιήσεις
φοιτητής μέλος της ΕΑΑΚ
μέλος της Νέας Βάρδιας
Καλούμε να τοποθετηθούν και όσες δυνάμεις ή συλλογικότητες θέλουν να συμβάλλουν σε ένα νεολαιΐστικο εργατικό κίνημα αναμέτρησης με την κυρίαρχη πολιτική

Ø Θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση

αριστερή κίνηση νέων εργαζομένων και ανέργων
weblog:http:// neavardia.blogspot.com – e-mail:neavardia@gmail.com – τηλ: 6981337923

ΕΚΔΗΛΩΣΗ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Συνάδελφοι, νέοι εργαζόμενοι, άνεργοι

Η κίνηση νέα βάρδια σας καλεί στην εκδήλωση - συζήτηση που διοργανώνει με θέμα:

ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΛΑΙΪΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο Πολυτεχνείο (Πατησίων), στην αίθουσα Γκίνη, την Τετάρτη 16/04/2008 στις 19:00 μ.μ.

νέα βάρδια
αριστερή κίνηση νέων εργαζομένων & ανέργων Η σελίδα μας φιλοξενεί άρθρα, ανακοινώσεις και άλλα χρήσιμα νέα, καθώς και ενημέρωση για τα δικαιώματά που πρέπει να γνωρίζουμε.Στείλε μας την άποψή σου, καταγγελίες, ενημέρωσε μας για τα προβλήματα στο χώρο εργασίας σου. Σκέψου συλλογικά, δράσε ανατρεπτικά σε κάθε χώρο δουλειάς.

ΚΑΤΩ Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΓΣΕΕ - ΣΕΒ

Δεν υπογράφουμε την αντεργατική συμφωνία ΓΣΕΕ - ΣΕΒ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Με μια άθλια συμπαιγνία της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ και της κυβέρνησης, υπογράφτηκε αιφνιδιαστικά την Τετάρτη 26/3 η νέα διετής (2008-2009) Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας(ΕΓΣΣΕ). Η Σύμβαση αυτή καταδικάζει τους εργαζόμενους να επιβιώσουν με «αύξηση» που αντιστοιχεί -σε ό,τι αφορά τον βασικό μισθό- 0,98 ευρώ την ημέρα για το 2008 και μόλις 0,87 ευρώ για το 2009!

Και θριαμβολογούν...!

Το επαίσχυντο αυτό αποτέλεσμα σε βάρος των εργαζομένων έκανε τον πρόεδρο του ΣΕΒ να μιλήσει για «ένα σύγχρονο σύμφωνο εργασιακής ειρήνης». Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ υπερθεμάτισε, «οι διαπραγματεύσεις είχαν αίσιο τέλος» είπε. «Επιτεύχθει ένα σημαντικό αποτέλεσμα»! Ο γ.γ. της ΓΣΕΕ δήλωσε «είναι το μάξιμουμ των εφικτών επιδιώξεών μας, αφού κινούνται μέσα στους στόχους μας για τη σύγκλιση με τους μέσους ευρωπαϊκούς μισθούς»!

Πιο συγκεκριμένα τα ψίχουλα που εξασφάλισαν είναι τα εξής:

Από 1/1/2008 το κατώτερο μεροκάματο γίνεται 30,40 ευρώ μικτά, από 29,39 που ήταν στις 31/12/2007, δηλαδή αύξηση 3,45%. Ο μισθός διαμορφώνεται σε 681 ευρώ μικτά από 657,89 το προηγούμενο έτος. Αν αφαιρεθούν οι κρατήσεις, ο μισθός ανέρχεται σε 572 ευρώ.

Από 1/9/2008 το κατώτερο μεροκάματο διαμορφώνεται σε 31,32 ευρώ και ο μισθός σε 701 ευρώ.

Η επόμενη αύξηση δίνεται την 1/5/2009 και το κατώτερο μεροκάματο θα ανέλθει στα 33,04 ευρώ και ο μισθός θα διαμορφωθεί σε 740 ευρώ (πάντα μικτά).

Αυτές τις ισχνές αυξήσεις η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ επιχειρεί να τις εμφανίσει ως επιτυχία και κάνει λόγο για αθροιστική συνολική αύξηση 12,42%. Μπορεί κανείς να ζήσει με αυτά τα άθλια μεροκάματα και με αυτούς τους μισθούς της ξεφτίλας που υπέγραψαν;

Η αλήθεια είναι ότι η μέση αύξηση για όλο το 2008 είναι μόλις 4,48% και για το 2009 3,71%. Την ίδια ώρα ο επίσημος πληθωρισμός τρέχει πάνω από 4,5% και το εργατικό εισόδημα δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα, από την πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε. (παρατεταμένη λιτότητα, ακρίβεια, αύξηση φόρων, αυξήσεις στα τιμολόγια των υπό ιδιωτικοποίηση ΔΕΚΟ, αφαίμαξη από τις τράπεζες).

Ταυτόχρονα η υπογραφή μιας τέτοια ΕΓΣΣΕ, βάζει επιπλέον εμπόδια στους διεκδικητικούς αγώνες των εργαζομένων για την υπογραφή των κλαδικών και επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων.

Να γιατί όλα τα παραπάνω επιτρέπουν στον πρόεδρο του ΣΕΒ, όχι μόνο να εκθειάζει τη συμφωνία, αλλά και κυνικά να δηλώνει, πως και με τα άλλα που συνομολόγησαν «προσδίδουν πιο ανθρώπινο πρόσωπο στην αγορά εργασίας». Επιπλέον, ο πρόεδρος του ΣΕΒ έδωσε ιδιαίτερο βάρος στη συμφωνία με τη ΓΣΕΕ που προβλέπει τη θεσμοθέτηση «ενός μόνιμου Βήματος Διαλόγου και Συνεργασίας των δυνάμεων της εργασίας». Ένα βήμα μόνιμου «διαλόγου» όπου θα τεθούν ζητήματα για τις εργασιακές σχέσεις, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, την απελευθέρωση των απολύσεων κλπ.

Η υπογραφή της νέας ΕΓΣΣΕ είναι ένα γεγονός με πολύ σημαντικό πολιτικό συμβολισμό. Αποτελεί πρόκληση για τα αισθήματα των εργαζομένων. Πριν ακόμη ψηφιστεί το ασφαλιστικό τερατούργημα και ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη απεργιακοί αγώνες, η ΓΣΕΕ υπέγραψε τη σύμβαση της ντροπής.

Αποδεικνύεται ότι, οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ με τις θέσεις και την πρακτική τους, συμβάλλουν αποφασιστικά στην «νομιμοποίηση» και το «πέρασμα» βασικών θέσεων της κυβέρνησης και της εργοδοσίας.

Τι άλλο από αβαντάρισμα των εργοδοτικών συμφερόντων και της κυβερνητικής πολιτικής ήταν η ταχτική των ΓΣΣΕ - ΑΔΕΔΥ απέναντι στην αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση;

- Αντί ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ να καλέσουν σε αποφασιστικό αγώνα για απόκρουση της αντι-ασφαλιστικής επιδρομής και για βελτίωση της θέσης της εργατικής τάξης, μας καλούσαν να κάνουμε λάβαρο του αγώνα μας το νόμο Ρέππα, το νόμο δηλαδή που προετοίμασε το έδαφος για το αντι-ασφαλιστικό έκτρωμα των Καραμανλή – Πετραλιά;

- Αντί να αξιοποιήσουν την οργή και τη θέληση των εργαζομένων, όπως αυτή εκφράστηκε με τις μεγάλες απεργίες στις 12/12/07 και 13/2/08, αντί να ασκήσουν κάθε δυνατή πίεση όλους αυτούς τους μήνες που το νομοσχέδιο «πλανιόταν» πάνω από τα κεφάλια μας, αυτοί έψαχναν τρόπο για να ανοίξει η πόρτα του «διαλόγου» με την κυβέρνηση. Δηλαδή να βάλουν πλάτη για το πέρασμα μιας πιο «ήπιας» εκδοχής των αντι-ασφαλιστικών μέτρων.

- Αντί να πάρουν πρωτοβουλίες για να συντονιστούν και να επεκταθούν οι απεργίες που γίνονταν σε ΔΕΗ, ΟΤΑ, Τράπεζες, Λιμάνια, αντί να βοηθήσουν για να ξεπεραστούν ο κατακερματισμός (κάθε κλάδος μόνος του) και οι συντεχνιακές λογικές («να εξαιρεθεί το δικό μας Ταμείο»), αυτοί κήρυξαν την πρόωρη λήξη του αγώνα αρκούμενοι σε μια 3ωρη στάση εργασίας (12/3) και στην 24ωρη απεργία στις 19 Μάρτη.

- Αντί να κηρύξουν και νέα ΑΠΕΡΓΙΑ μετά την επιτυχή απεργία και τα συλλαλητήρια στις 19/3, αυτοί κάλεσαν τους εργαζόμενους να φύγουν από τους δρόμους και να αναζητήσουν τη νίκη στους διαδρόμους, στους διαδρόμους της Βουλής και στους διαδρόμους των δικαστηρίων. Το μόνο πεδίο «κινητοποίησης» που επιλέγουν, είναι γύρω από την πρόταση της αντιπολίτευσης για το «δημοψήφισμα» και την «πρόταση μομφής». Το επόμενο διάστημα λένε, θα προχωρήσουν σε μια αντιπαράθεση για τη συνταγματικότητα του νόμου. Γι΄ αυτούς οι εργαζόμενοι αρκεί να παρακολουθούν τα κοινοβουλευτικά και δικαστικά ντέρμπι. Αρκεί να αναθέσουν τις τύχες τους στους εκπρόσωπους.

-Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε τελικά στις 31/3. Είναι εξοργιστικό ότι, ακόμη και αν αποδεχτούμε τη λογική των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ («αφού ψηφίζεται ένας νόμος, οι απεργίες σταματάνε»), στο διάστημα των 12-13 ημερών μετά την απεργία στις 19/3 θα μπορούσε κάλλιστα να προκηρυχθεί νέα πανεργατική απεργία που να πιέσει παραπέρα την κυβέρνηση.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Η προδοσία της ΓΣΕΕ, πρέπει να καταδικαστεί από το σύνολο των εργαζομένων και από τα πρωτοβάθμια σωματεία. Η άθλια Συλλογική Σύμβαση που υπέγραψε πρέπει να βρει καθολική αποδοκιμασία μέσα από γενικές συνελεύσεις και διαδικασίες βάσης των ίδιων των εργαζομένων. Ταυτόχρονα πρέπει να οργανωθεί και να ενταθεί η πάλη για αξιοπρεπείς κλαδικές και επιχειρησιακές ΣΣΕ, για ριζικές αυξήσεις στους μισθούς, για πλήρη και σταθερή απασχόληση, ενάντια στην αποδόμηση των εργασιακών δικαιωμάτων.

Είναι επίσης εξαιρετικά αναγκαίο, στην επόμενη φάση, να συνεχιστεί η πάλη για κατάργηση, για μη εφαρμογή του αντι-ασφαλιστικού νόμου.

Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος επείγουσα αναγκαιότητα

Χρειάζεται ανυποχώρητος και αποφασιστικός αγώνας, αγώνας διάρκειας, αγώνας που θα μπλοκάρει την οικονομική δραστηριότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου, αγώνας που θα αμφισβητεί συνολικά την αντιλαϊκή πολιτική, που θα επιδιώκει πραγματική ρήξη με τους εργοδότες και την κυβέρνηση,

Χρειάζεται οριζόντιος ταξικός συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων, που θα στηρίζεται στην ενεργοποίηση της βάσης των εργαζομένων.

Χρειάζονται πανεργατικά αιτήματα που θα ενώνουν τους εργαζόμενους, για την άμεση βελτίωση της θέσης όλων.

Καλούμε σε ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ που θα ξεκινήσει έξω από τα γραφεία της ΓΣΕΕ και μετά με ΠΟΡΕΙΑ θα καταλήξει έξω από τα γραφεία του ΣΕΒ,

το ΣΑΒΒΑΤΟ 19 ΑΠΡΙΛΗ, στις 11.00 π.μ.

Στη συγκέντρωση συμμετέχουν εργατικά σωματεία, εργατικά σχήματα και συλλογικότητες, εργαζόμενοι-ες