Η απεργία της 12ης του Δεκέμβρη, ήταν ένα πρώτο μόνο δείγμα της δυνατότητας των εργατικών αγώνων να καθορίζουν τις εξελίξεις, να δημιουργούν ή ακόμη και να μπλοκάρουν κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι η «καρατόμηση» του Μαγγίνα, ήταν μια πρώτη προσπάθεια εκτόνωσης του αγωνιστικού κλίματος. Όλοι ταυτόχρονα βλέπουμε ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να απαντήσει με «φυγή προς τα μπρος», με τον πρωθυπουργό να αναλαμβάνει ο ίδιος την ευθύνη στη Βουλή, ετοιμάζοντας συγκεκριμένες και σκληρές εξαγγελίες για τις 15 του Φλεβάρη. Το ερώτημα πλέον είναι πόσο αποφασισμένοι θα φανούμε εμείς, τόσο στο νέο απεργιακό ραντεβού της 13ης Φλεβάρη, όσο και στην αναγκαία κλιμάκωση του αγώνα, με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις, με ανάπτυξη των κινητοποιήσεων σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.
Και πρέπει να δείξουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να νικήσουμε, γιατί δεν χωράει στα όνειρά μας ο κοινωνικός μεσαίωνας που προσπαθούν να δημιουργήσουν για μας. Πρέπει να δείξουμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να δουλεύουμε μέχρι να πεθάνουμε, ούτε πολύ περισσότερο να πεθαίνουμε στη δουλειά κάθε μέρα (είτε δουλεύοντας σε μία δουλειά είτε σε πολλές) μήπως και κάποια στιγμή καταφέρουμε να πάρουμε μια πενιχρότατη σύνταξη. Και οπωσδήποτε δεν θα ανεχθούμε άλλη μείωση των μισθών μας τη στιγμή που η κερδοφορία των εργοδοτών έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη.
Ιδιαίτερα εμείς οι νέοι εργαζόμενοι μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτή την τρομακτική επίθεση που γίνεται στις ανάγκες και τα δικαιώματά μας, να κάνουμε τα πρώτα βήματα για ένα πιο ελπιδοφόρο και νικηφόρο εργατικό κίνημα. Είναι ανάγκη πρώτα από όλα να διαμορφώσουμε μια άλλη κουλτούρα συναδελφικότητας και αλληλεγγύης στο χώρο δουλειάς, κόντρα στα πρότυπα του ανταγωνισμού, της ρουφιανιάς και του γλειψίματος. Να συζητάμε και να ανταλλάζουμε απόψεις με όσους μοιράζονται την ίδια πραγματικότητα με εμάς. Η συλλογικότητα είναι δύναμη. Οι παραδοσιακές γραφειοκρατικές αντιλήψεις που οδήγησαν στην απαξίωση του συνδικαλισμού είναι το πρόβλημα, όχι ο ίδιος ο συνδικαλισμός. Γινόμαστε όλοι μέλη στα σωματεία του κλάδου μας, ενημερωνόμαστε, συμμετέχουμε όσο μπορούμε στις διαδικασίες, πιέζουμε για την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων βάσης. Είναι γεγονός βέβαια, ότι η συντριπτική πλειοψηφία από εμάς δεν καλύπτεται συνδικαλιστικά. Αυτό όμως δείχνει και προς τα πού πρέπει να ρίξουμε το βάρος της προσπάθειάς μας. Η αριστερή κίνηση νέων εργαζομένων και ανέργων ‘’νέα βάρδια’’ φιλοδοξεί να συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις σε αυτή την κατεύθυνση. Η οπισθοδρόμηση των κατακτήσεων, η διαρκής ανασφάλεια, η πτώση του βιοτικού επιπέδου δεν μπορούν να είναι η δικαιολογία για την απάθεια και την υποταγή. Δεν είναι δυνατόν η γενιά των 700, η πρώτη γενιά που θέλουν να ζήσει χειρότερα από τους γονείς της, να συμβιβαστεί με αυτή την πραγματικότητα. Ο όρος αυτός μπορεί να αποδίδει σωστά τις άθλιες σημερινές εργασιακές συνθήκες αλλά δε δεχόμαστε ότι προδιαγράφει το μέλλον μας. Με αποφασιστικούς αγώνες διαρκείας, με απεργίες και διαδηλώσεις ( ή όποια άλλη αγωνιστική πρωτοβουλία) να χαλάσουμε τα σχέδια κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου και να γίνουμε η γενιά των μεγάλων ανατροπών.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ13/02 10:30 π.μ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ διεκδικούμε:
1. 1400 ευρώ για όλο το λαό.
2. 5ήμερο 6άωρο 30ώρο.
3. Σύνταξη στα 55 για τους άντρες και στα 50 για τις γυναίκες.
4. Κατάργηση της εργατικής εισφοράς, να πληρώνουν κράτος και εργοδότες.
5. Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας.
6. Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη για όλους τους εργαζόμενους (Έλληνες και ξένους) και τους ανέργους.
7. Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων Σιούφα και Ρέππα
νέα βάρδια
αριστερή κίνηση νέων εργαζομένων και ανέργων
weblog:http//:neavardia.blogspot.com
e-mail: neavardia@gmail.com
τηλέφωνο επικοινωνίας: 6981337923Ξ
12 Φεβ 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου