Αποκαλυπτική η έρευνα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την παραβίαση από τους εργοδότες του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, ο οποίος έχει καθοριστεί εδώ και ένα αιώνα στις 48 ώρες. Και να σκεφτεί κανείς ότι η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνει συνεχώς, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Σε συνδυασμό με τα μέτρα για την ελαστικοποίηση των εργασικών σχέσεων και τις "μεταρρυθμίσεις" που προωθούν για το ασφαλιστικό, γίνεται εμφανές, περισσότερο από ποτε, το μεγεθος της βαρβαρότητας του σύγχρονου καπιταλισμού. Αναδυκνείεται ωστόσο και η αναγκαιότητα να απαιτήσουμε: λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με αύξηση των αποδοχών, ώστε να μπορεί να ζει ο καθένας αξιοπρεπώς από μία δουλειά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ναι, πρέπει να γίνει κεντρικός στόχος μιας πολιτικής υπέρ των εργαζομένων.
Όμως για πολλούς άλλους λόγους και όχι μόνο για τη μείωση της ανεργίας.
Ούτε αυτό θα λύσει το πρόβλημα.
sss
Δημοσίευση σχολίου