ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ!

"Το κράτος ζητά την ανυπαρξία μας και φοβάται την ύπαρξή μας."
(Mάριος Ζ., προφυλακισμένος στις φυλακές Κορυδαλλού επειδή διαδήλωνε στην απεργιακή πορεία της 11/4/2010...)

Ανυπαρξία με κάθε τρόπο: από τα νέα μέτρα και την ασφυκτική πραγματικότητα της ανεργίας και της εργασιακής περιπλάνησης κάθε νέου ανθρώπου, ως την τρομοκρατική καταστολή που αγγίζει κάθε πεδίο της ζωής και κορυφώθηκε με την αναίτια σύλληψη και προφυλάκιση του νέου εργαζόμενου Μάριου Ζ. στην απεργιακή πορεία της 11/4/2010 (πορεία όπου οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές πνίγηκαν από τα ασφυξιογόνα χημικά της κυβέρνησης). Η προφυλάκιση αυτή, που αντιβαίνει ακόμα και την ίδια τη νομοθεσία, επιχειρεί να στείλει ένα απόλυτο μήνυμα τρομοκράτησης σε όλους τους νέους ανθρώπους, που ειδικά μετά τη δεκεμβριανή εξέγερση ψάχνουν δρόμους διεκδίκησης κι αγώνα, προκειμένου αποκοπούν από κάθε διαδικασία συλλογικής έκφρασης και πάλης.
Κι όλα αυτά ακριβώς γιατί "φοβάται την ύπαρξή μας"! Γιατί στο σάρωμα κάθε ψήγματος δικαιώματος από τη μεριά της κυβέρνησης και όλων των συμμάχων της, η νεολαία που έχει δώσει δείγμα γραφής με τους αγώνες μιας ολόκληρης περιόδου και πολύ περισσότερο με την εξέγερσή της το Δεκέμβρη, δεν μπορεί παρά να απαντήσει "τα θέλουμε όλα!".
"Τα θέλουμε όλα" κόντρα στη παραφιλολογία της "χρεωκοπίας" με την οποία μας απειλούν ότι τάχα θα οδηγήσει σε ανεργία, μείωση των μισθών και των συντάξεων, κατάργηση της δημόσιας υγείας, κατάργηση της δημόσιας παιδείας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις - είναι όμως αυτή ακριβώς η πολιτική που ήδη εφαρμόζουν...
"Τα θέλουμε όλα" σε αντιπαράθεση με όλους τους προωθητές αυτής της ολοκληρωτικής επίθεσης στα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Γιατί δεν πρόκειται για μια επιβολή των "έξωθεν κακών" (Βρυξέλλες, διεθνείς κερδοσκόποι, Γερμανοί κ.ο.κ.), αλλά είναι βαθιά ανάγκη του ελληνικού κεφαλαίου, που οργανικά συνδέεται με τα ενιαία συμφέροντα του ευρωπαϊκού. Γι' αυτό άλλωστε σε αυτήν την εκστρατεία -που την νομάζουν "εθνική προσπάθεια"- συμπλέουν όλα τα καθεστωτικά κόμματα και οι συνδικαλιστικοί φορείς, με τη στήριξη των διεθνών πολιτικών και οικονομικών μηχανισμών (Ε.Ε., Δ.Ν.Τ.). Μάλιστα, το "ελληνικό πείραμα" προετοιμάζει την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων σε όλη την Ευρώπη. Γι' αυτό δεν καταγγέλλουμε απλά τα Σύμφωνα Σταθερότητας ή τις αποφάσεις των Βρυξελλών, αλλά δρούμε για τη διεθνιστική επαναστατική αποδέσμευση και διάλυση όλων των μηχανισμών και διεθνών οργανισμών διακρατικής εξουσίας και οικονομικής κυριαρχίας (Ε.Ε., ΔΝΤ, ΠΟΕ, ΝΑΤΟ κλπ), με δράσεις που θα ενώνουν τους εργαζόμενους απέναντι στον κοινό εχθρό, πέρα από εθνικά σύνορα και “εθνικές οικονομίες”.
"Τα θέλουμε όλα" και τα θέλουμε τώρα, στον καιρό της κρίσης τους που μας καλούν σε "θυσίες για την εθνική σωτηρία", την ίδια στιγμή που μοιράζουν δισεκατομμύρια ευρώ στους πολεμικούς εξοπλισμούς και χαρίζουν εκατομμύρια στο κεφάλαιο, τις επιχειρήσεις και τις τράπεζες. Θέλουμε να κατακτήσουμε τις αναγκαίες για τη ζωή μας νίκες τώρα, τον καιρό της κρίσης που ήρθε μετά από μια αντίστοιχα καταστροφική για τον εργαζόμενο άνθρωπο και τη φύση καπιταλιστική ανάπτυξη, οπότε και παγιώθηκαν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας και η αναίρεση κάθε εργατικού δικαιώματος - γι' αυτό η υπέρβαση της κρίσης όπως την εννοούν οι "πάνω", με μια λογική δηλαδή επιστροφής στην ανάπτυξη αυτή, δε μας δίνει καμιά ελπίδα βελτίωσης της ζωής μας. Για εμάς, τους νέους εργαζόμενους, η μόνη απάντηση, η μόνη διέξοδος που να υπηρετεί τις ανάγκες και τα όνειρά μας, είναι η καθολική αμφισβήτηση του συστήματος που γεννά τη σύγχρονη δυστυχία, η ανατροπή όλων των φορέων του!
Δε μας αρκεί να "μην πληρώσουμε την κρίση τους", γιατί ήδη πληρώσαμε την ανάπτυξή τους και δε θέλουμε να το ξανακάνουμε! Δε μας αρκεί να μην περάσουν ή να λειανθούν οι πιο αιχμηρές πλευρές της αντεργατικής πολιτικής, γιατί είναι στο σύνολό της επιθετική στις ανάγκες μας και εκμεταλλευτική. "Τα θέλουμε όλα", τα χρειαζόμαστε όλα τώρα.
Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε με ένα εργατικό κίνημα που θα αναπτύσσεται και θα αναπνέει στις συλλογικές διαδικασίες βάσης των ίδιων των εργαζόμενων, που δε θα αρκείται στο "να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται", δε θα παζαρεύει τις ζωές μας, μα θα διεκδικεί μαχητικά όλα όσα έχουμε ανάγκη! Θέλουμε τον πλούτο που οι ίδιοι παράγουμε! Να μειωθεί ριζικά ο χρόνος που δουλεύουμε, ώστε να δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίας, και να αλλάξουμε το ίδιο το περιεχόμενο της εργασίας σε όφελος των κοινωνικών και όχι των επιχειρηματικών αναγκών!
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με όλα τα εργασιακά, ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
-Ενιαίο μισθό σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες, τουλάχιστον 1400 ευρώ βασικό.
- Όχι στη εμπορευματοποίηση-ιδιωτικοποίηση των κοινωνικών αγαθών. Εργατικός έλεγχος σε όλες τις δομές πρόνοιας, ενέργειας, μετακίνησης. Κατάργηση της επιχειρηματικής τους δομής και λειτουργίας, αυτοοργάνωση και έλεγχο από το σύνολο των εργαζομένων
-Νομιμοποίηση τώρα όλων των μεταναστών-οι ξένοι κι Έλληνες εργαζόμενοι ενωμένοι στον αγώνα.
-Ελεύθερη πρόσβαση σε δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, οποιουδήποτε εργαζόμενου, Έλληνα ή μετανάστη, το επιθυμεί σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής του, σε όλες τις βαθμίδες. Οι ίδιοι μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες να ελέγχουμε το περιεχόμενο των σπουδών.

- Πλήρη δημοκρατικά δικαιώματα σε κάθε χώρο δουλειάς.

Αυτά όχι μόνο δεν μπορούν, μα και δε θέλουν να τα εκφράσουν οι επίσημοι φορείς του συνδικαλισμού, η ΓΣΕΕ κι η ΑΔΕΔΥ, γιατί στην πραγματικότητα έχουν επιλέξει να είναι στην πλευρά της "ανταγωνιστική οικονομίας και ανάπτυξης", εκεί δηλαδή που κατακρεουργούνται τα εργατικά δικαιώματα. Ειδικά για εμάς τους νέους εργαζόμενους κι ανέργους όχι μόνο δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν, αλλά στέκονται και εχθρικά συνυπογράφοντας με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις όλες τις συμφωνίες που μας αφήνουν απ' έξω, στην γκρίζα ζώνη της επισφάλειας και της ανεργίας. Παράλληλα, το ΠΑΜΕ, παρά τις αγωνιστικές κορώνες, δεν ξεφεύγει από ένα μεμψίμοιρο πλαίσιο γενικόλογης διαμαρτυρίας, δεν προτάσσει τίποτα κατ' ουσία διαφορετικό, δίνει τη μάχη της κομματικής ενσωμάτωσης των αγώνων και λοιδορεί οποιαδήποτε ανεξάρτητη πρωτοβουλία δεν έλεγχει.
Για εμάς ζητούμενο κι ανάγκη είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να συναντηθούμε σε συλλογικές διαδικασίες βάσης, που θα μας εμπλέκουν όλους, απορρίπτοντας την εκπροσώπηση από "ειδικούς επαγγελματίες", να δημιουργήσουμε τα δικά μας πεδία αγωνιστικής έκφρασης και δράσης, να αναπτύξουμε δυναμικούς κι ανυποχώρητους αγώνες διεκδίκησης και υλοποίησης όλων των αναγκών και των επιθυμιών μας. Δρόμος μας οι ανοιχτές διαδικασίες συζήτησης, τα σωματεία, οι επιτροπές αγώνα και όλες οι εργατικές πρωτοβουλίες που γεννιούνται σε κάθε χώρο δουλειάς. Την ενοποίηση αυτών επιδιώκουμε, ώστε να χτίσουμε ένα Κέντρο Αγώνα που θα προωθεί την υπόθεση του μάχιμου, ανεξάρτητου εργατικού κινήματος, της ανυποχώρητης και νικηφόρας πάλης που έχουμε ανάγκη.
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ! ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΚΦΡΑΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗΣ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ!
ΜΑΧΗΤΙΚΕΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ
ΝΑ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΜΑΡΙΟΣ! ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΗΛΩΤΩΝ!
ΠΟΡΕΙΑ ΕΝΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΖΕΡΒΑ
Πέμπτη, 15 Απριλίου 2010 Ώρα: 7:00 μ.μ, ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Συνέλευση του σχήματος της νέας βάρδιας, Σάββατο 17/04, 19:00 στο Γκίνη