ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ 5 ΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ

Αποκαλυπτική η έρευνα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας για την παραβίαση από τους εργοδότες του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, ο οποίος έχει καθοριστεί εδώ και ένα αιώνα στις 48 ώρες. Και να σκεφτεί κανείς ότι η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνει συνεχώς, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Σε συνδυασμό με τα μέτρα για την ελαστικοποίηση των εργασικών σχέσεων και τις "μεταρρυθμίσεις" που προωθούν για το ασφαλιστικό, γίνεται εμφανές, περισσότερο από ποτε, το μεγεθος της βαρβαρότητας του σύγχρονου καπιταλισμού. Αναδυκνείεται ωστόσο και η αναγκαιότητα να απαιτήσουμε: λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους, με αύξηση των αποδοχών, ώστε να μπορεί να ζει ο καθένας αξιοπρεπώς από μία δουλειά.

ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ "ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΊΣΕΙΣ"

Ο πρωθυπουργός δηλώνει στη Θεσσαλονίκη ότι η πορεία της ελληνικής οικονομίας είναι σε καλό δρόμο και ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν. Στο ίδιο κλίμα και οι δηλώσεις του υπουργού οικονομίας δηλώνει από τις Βρυξέλλες ότι ακολουθεί δεύτερο στάδιο μεταρρυθμίσεων με "έμφαση στην ανάπτυξη της οικονομίας και στο κοινωνικό κράτος», με άλλα λόγια στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό". Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Β. Ελλάδας είναι πιο αποκαλυπτικός ζητώντας πιο γρήγορα λύσεις σε κρίσιμα ζητήματα της οικονομίας σημειώνοντας ότι «δεν είναι δυνατόν να είναι τόσο η κυβέρνηση όσο κι η πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών όμηροι μειοψηφιών ή και μονάδων που διαρκώς αντιδρούν για να προασπίσουν κεκτημένα δικαιώματα ή ανήκεστους στόχους που δεν συμβαδίζουν με σύγχρονες κοινωνίες και οικονομίες». Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να προετοιμάσουν το έδαφος για τις επερχόμενες αλλαγές του ασφαλιστικού συστήματος. Αλλαγές που θα αφορούν μείωση των συντάξεων - σήμερα υπολογίζονται με βάση το 70% των μισθών της τελευταίας 5ετίας και το 70% των συνταξιούχων λαμβάνει σύνταξη κάτω από 600 ευρώ˙ αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης - γιατί όπως αναφέρει και ο καθηγητής της Οξφόρδης Γκ. Κλάρκ το πρόβλημα δεν " είναι μόνο ότι έχουμε περισσότερους συνταξιούχους, αλλά ότι ζούν και περισσότερο"˙και αύξηση των εργατικών εισφορών - τα ασφαλιστικά ταμεία θα μετατραπούν σε επαγγελματικά, όπου εισφορές σε αυτά καταβάλλουν οι εργαζόμενοι και οι εργοδότες, τη στιγμή που το κράτος φροντίζει ώστε οι τελευταίοι να απαλάσσονται απ' αυτές όταν προσλαμβάνουν νέους εργαζόμενους. Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε και την άμεση σύνδεση των αλλαγών αυτών με τις νέες ελαστικές σχέσεις εργασίας που προωθούνται - χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από την " Ατζέντα για την οικονομική και κοινωνική ανανέωση της Ευρώπης" που δημοσιοποίησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενόψει του έκτατου Συμβουλίου Κορυφής της Λισαβόνας (2000) : "Τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης - προστασίας μπορούν να βοηθήσουν τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τις νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας και ρύθμισης του εργασιακού χρόνου, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την προσαρμοστικότητα μέσα στην αγορά εργασίας".Για όποιν θέλει να πάρει μια μικρή γεύση για τις νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας μπορεί να ανατρέξει και στο κείμενου του blog με τίτλο "Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά...". Είναι φανερό ότι όλες αυτές οι αλλαγές αφορούν προτίστως τη νέα εργατική βάρδια που μόλι μπήκε στο στίβο της αγοράς εργασίας ή που ετοιμάζεται να μπει. Υπάρχει και μια μικρή λεπτομέρεια που δεν την αναφέρει κανείς και αφορά τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων τα οποία τα καταληστεύουν εδώ και πάνω απο μισό αιώνα, είται τοποθετώντας τα άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία τα χορηγούσε στο κεφάλαιο με τη μορφή χαμηλότοκων δανείων(1950-1990), είται τζογάροντας τα στο χρηματιστήριο μετέπειτα με τα γνωστά αποτελεσμέτα της περιόδου 1999-2000, είτε τώρα με το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τώρα θέλουν να κλέψουν κι άλλα. Γι' αυτό όπου σταθούν και όπου βρεθούν μιλούν για την "αναγκαιότητα" μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού. Έφτασε λοιπόν η ώρα να πούμε φτάνει πια με τις κλοπές, να επιστραφούν όλα τα κλεμένα, να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, αφού η εποχή μας προσφέρει πολύ περισσότερες δυνατότητες για άμεση βελτίωση της ζωής όλων των εργαζομένων και νέες δυνατότητες σημαίνει νέα δικαιώματα.